Lieve familie en vrienden van Odilia,
Op deze plek willen we graag herinneringen aan Odilia met elkaar delen.
Dit mag van alles zijn, een anekdote, een foto, of wellicht heb je zelfs een video. Alle herinneringen, of het nou aan iets groots is, of aan iets kleins, zijn waardevol en we zien ze graag terug op deze herdenkingspagina.
Bedankt namens de familie.
Warm en bescheiden als mens maar heel trouw in haar omgang denk ik aan Odilia. Met grote dankbaarheid voor wat ze voor mijn moeder heeft betekend en voor de Christengemeenschap in Zeist. Haar grote wens is in vervulling gegaan, ze mocht naar haar thuisland terugkeren. Ik weet zeker dat ze van daaruit velen van ons zal troosten, inspireren, helpen en bijstaan, op haar bescheiden wijze. Meer nog dan ze al deed in het aardse leven. In dankbare liefdevolle herinnering van een moedige vrouw.
Odilia Wij denken in dankbaarheid terug aan de periode dat Odilia in ons leven was. Onze zoon Joël werd in 1991 in een intensive care unit van Stenia opgenomen waarvoor ook Odilia gevraagd was om verzorgster te worden. Zij heeft bij de eerste kennismaking volmondig ja tegen hem gezegd en heeft zich tot zijn dood met hem verbonden, ook toen hun fysieke wegen zich rond 1998 scheidden. Zij heeft zich al die jaren op vele manieren een trouwe vriendin en hulp betoond en daarvoor zijn wij haar nog steeds dankbaar. Na haar hersenbloeding is zij diverse keren in de rolstoel van Joël met ons mee geweest naar het arboretum in Doorn; daar genoot ze, net als Joël intens van. Wij hopen en vermoeden dat Joël haar een vorstelijke ontvangst schenkt en dat hun spirituele band verder kan ontwikkelen zonder alle aardse beperkingen.
Lieve Odilia en hen die haar liefhebben, Dertig jaar geleden kwam jij in ons leven. Wij, de ouders van een kind met een niet aangeboren hersenletsel die nergens een plek kon krijgen waar hij mocht wonen. Uiteindelijk is er een plek gecreëerd in zonnehuis Stenia in Zeist voor een één op één behandeling. Jij kwam daar toen werken omdat je volmondig ja zei tegen de vraag die Joël met zijn hart aan jou stelde. Ondanks het onbekende was het jouw diepe vertrouwen dat jullie een gezamelijkheid gaf en deelde in dit aardse leven. Ook nadat Joël van Stenia vertrok ben je nauw betrokken gebleven bij ons leven. Je hebt hem naar kunnen meegedragen en jullie gezamenlijke diepe zieleverbinding met Christus gedeeld. Zonder te hoeven spreken droegen jullie samen de woorden “Uw rijk kome Op aarde zoals in de hemel”. Onze gesprekken droegen de schoonheid van de ontmoeting hiervan. Ook jouw kennis van de naaikunst zette je in om voor Joël beschermende kleding te maken zodat er toch een verzachtende opvang op zijn hoofd lag onder de helm die Joël moest dragen. Ik kan nog vele verhalen vertellen rondom de bijzondere plek die Odilia in ons leven en gezin innam. Twee jaar geleden heeft Joël zijn lichaam losgelaten. Ik vermoed dat er twee harten elkaar in vreugde zullen herkennen!
De warme en vertrouwelijke vriendschap die we zo'n 13 jaar samen mochten delen is voor mij onvergetelijk! Alle liefs van Janny
Dag lieve Odilia, wij hebben gedurende vele jaren samengewerkt bij ons werk voor de Christengemeenschap. En dat met name in het werk voor de Sociale Groep en voor de verzorging van de altaarkleden en de gewaden. Je was altijd rustig en erg aandachtig, met oog voor alle details. En vooral had je veel aandacht voor andere mensen, hun belangen, hun behoeften en kwetsbaarheden. Ik vind dat je dat prachtig deed. Dank je wel!
Beste Frank, Martin, Suzanne en Saskia, Sander, Claartje en Florian, Van harte ons medeleven bij het overlijden van jullie lieve moeder, schoonmoeder en oma Odilia. We koesteren warme herinneringen aan Odilia. Ze was de nicht van mijn vader. In de tijd dat ik in Amersfoort woonde (2005-2007), bezochten mijn vader en ik haar vaker en kwam ze ook bij ons. Dat versterkte onze familieband. In 2010 was ze te gast op ons huwelijk. Daarna was ze bijna traditiegetrouw in de zomer jaarlijks te gast bij ons thuis. Ze bracht heel symbolisch altijd mooi weer mee, speelde heel leuk met de kinderen en we hadden goede gesprekken. Het was gezellig en eenieder genoot. Die mooie herinneringen aan haar houden wij levend. Ze heeft veel meegemaakt en had het zeker niet altijd gemakkelijk maar jullie waren haar alles. We zullen ons Odilia herinneren als een warmhartige en sterke vrouw; ze koesterde haar liefde voor haar familie, haar geloof en de natuur. Haar gemis is heel groot en zeker voor jullie als haar dierbaren. We wensen jullie allen heel veel sterkte om dit verdriet te dragen en de mooie herinneringen aan haar te blijven koesteren!
Ik herinner Odilia als heel bescheiden en lief persoon als buurvrouw van de Vinkenlaag Haar rustige gaan, vriendelijke praatje bij de deur, maar vooral ook de liefde voor de natuur Ik wens jullie sterkte toe
