Lieve familie en vrienden van Ada,
Op deze plek willen we graag herinneringen aan Ada met elkaar delen.
Dit mag van alles zijn, een anekdote, een foto, of wellicht heb je zelfs een video. Alle herinneringen, of het nou aan iets groots is, of aan iets kleins, zijn waardevol en we zien ze graag terug op deze herdenkingspagina.
Heel veel dank namens de familie.
In de jaren '70/80 ging ik bijna jaarlijks met mijn ouders naar de Bompart in Frankrijk (zie verhaal van Garance Wilkens) en daar ontmoetten we regelmatig ook Ada en haar gezin.. Bij het doorbladeren van de vakantie-albums werd ik nieuwsgierig naar hoe het zou gaan met de anderen. Toen kwam ik bij het zoeken naar o.a. Ada deze site tegen. Het waren daar mooie en leuke tijden met waterrugby waarbij Ada een geduchte tegenstandster was en rijsttafelen op de boerderij. Diverse bergwandelingen en de dorpsfeesten. Met Ada en het gezin hebben we leuke tijden gehad en ik denk er nog met plezier aan terug.
Jaren geleden[ 1983 ] kwam ik in contact met ada en haar familie. Zwangerschap van mijn toenmalige echtgenote was de oorzaak. Wat een mooi mens vond ik ada. Positief en beetje maf, maar daar houdt ik heel erg van. Onbevangen zou jac p.thijse zeggen. Toen vertrokken en uit het oog verloren maar nooit helemaal uit mijn gedachten, ada is niet weg te denken. Plots vandaag kwam ada weer op bezoek en ik typte haar naam in. Dan kom deze pagina tegen, pffff. Te laat dus of in ada's woorden, niet getreurd het zal wel een bedoeling hebben. Ook zoon bertho, die ik steenvast benno noemde, nog een korte fietvakantie gedaan, en die had dezelfde positieve inslag. Bertho en joske: sterkte en mischien zien we elkaar wel weer eens. Desnoods op de fiets. En
Lieve Ada Afgelopen kerst heb ik nog een nieuwjaarskaart bij jou in de brievenbus gedaan, maar nu zag ik gisteravond op internet dat jij ons op 16 november vorig jaar hebt verlaten. Wat een schok! Zo’n 50 jaar geleden zijn wij samen op jazzballet gegaan in de muziekschool bij Daniël van Teeseling. Wij hebben veel plezier gehad samen bij de vele keren oefenen bij mij thuis van de jazzdans die wij leerden. Ook heb ik zwangerschapsgymnastiek bij jou gedaan. Ik heb je leren kennen als een warm, liefdevol, vreugdevol mens. Altijd positief. Ik weet zeker dat wij elkaar daar waar jij nu bent weer zullen tegenkomen. Dank voor de mooie tijd! ❤️
Lieve familie van Ada, wat een groot gemis zal het verlies van Ada zijn, maar er zullen zoveel mooie herinneringen zijn, dat hierdoor de pijn op den duur verzacht wordt. Ik heb in 1981 als jonge moeder met mijn babietje Evelien zo veel steun, troost en positiviteit en energie van Ada mogen ontvangen, dat mijn hele familie daar ongelooflijk dankbaar voor is, voor altijd! Heel veel sterkte voor jullie allen. Dag lieve sprankelende Ada XXX
Lieve familie van Ada, We meegeniet overlijdensbericht doorgestuurd en zijn ervan geschrokken! Lieve Ada danste op de 100ste verjaardag van oma Cramerus in Esch! En later op de 90 ste verjaardag van je nicht Jet ! Bij haar heb ik ook zwangerschaps gym gedaan. Een hele byzondere tante/ nicht! Heel veel liefs, Friso en Rinie plantema
'Ik ben weer thuis!!!' riep je enthousiast door de telefoon, nadat je in het voorjaar uit het ziekenhuis ontslagen was. 'En ik heb al ijs met chocola gegeten!' Lieve, mooie, stralende Ada, jouw levenslust en enthousiasme zal ik nooit vergeten. Ik ben je diep dankbaar dat ik je van zo dichtbij heb mogen meemaken. Je zit voor altijd in mijn hart! Twee duimen omhoog op de selfie die Berto maakte vlak na thuiskomst uit het ziekenhuis!
At the Amersfoort Zoo, and next to Flint. Always happy <3
My Dutch is not yet good enough to write this in your native language, Ada... However, I am also here for you in spirit, as I know you are for all of us who had the privilege to meet you. As I was among the many people in your prayers, you will continue being in my heart, a shining example of true happiness, of uninhibited expression in dance and in communing with nature, of real freedom (which comes from inside much more than from outside us), and of strength in the face of adversity. I met you on the phone, in stories told by your children, grand-children and friends, and for a very little while in person, at home and at the zoo. Active and living life on your own terms. Strong enough to will yourself past two different types of cancer before the third one took you away from us physically. But you remain in spirit to guide us, to remind us with every memory that to live is to act and to help others, and to stay positive no matter what life throws our way. I wish you could have met my mom who left almost exactly 10 years before you, and in my heart you have. Please watch over us together. Hugs and kisses,
Lieve Oma Ada, Ik ben zo blij dat we je nog hebben kunnen zien in Augustus. Lekker samen langs het water en door het dorp lopen voor eten. Het was altijd leuk als je kwam. Jij bent de reden waarom ik ben waar ik ben. Ik zouw nooit zo creatief hadden geweest als we niet altijd samen tekenden of schilderden. Toen we met ze vieren (Ben, jij, Carucha, en ik) met een kemper naar Waterton waren geweest. We fietsten met je tweeien op zo'n caretje langs de herten voor een ijsje. Toen ik op school zat belden je me elke Woensdag als ik thuis kwam en waren we altijd zeker een uur aan de telefoon over alles en nog wat aan het praten. Ik mis die telefoontjes nu al. Ik ga je heel erg missen maar ik weet dat je nog altijd bij me bent. Ik hoop dat ik net zo vrij-lefend als jouw wordt. Je glimlach blijft iedereen die om je langs was oplichten. Dikke kus, Valeska
Lieve Oma Ada, Ik ben heel blij dat we in Augustus nog met ze drieen (Papa, Valeska en ik) in Nederland zijn geweest. Was natuurlijk zoals altijd harstikke leuk. We hebben nog lekker met ze allen (Berto, Rosan, Karsten en ons vieren) "vette bek" gegeten bij jou thuis. Ook al vindt ik het jammer dat we er vandaag niet bij konden zijn, ben ik blij dat we het toch nog konden mee maken met de livestream. Oma, ik zal onse belletjes zeker missen, alle keren knutselen, spelletjes spelen, lekker snoepen en nog veel meer. Ik weet dat je er toch nog bij bent. Ik zal alle herineringen nooit vergeten, alle leuke tuulrijk en ook alle keren dat ik me toch een beetje schaamde met wat oma deed. Ik zal ze nooit willen veranderen. Ik ga je zo veel missen maar ik weet de je de "life of the party" bent boven. Till we meet again, Carucha Bak
Lieve "schone" Moeder, Toen ik Joska net leerde kennen en voor het eerst naar de Rubenstraat kwam, dacht ik waar ben ik nu beland. pannenkoeken van spelt meel, de charkras. maar na verloop van tijd ging ik haar meer en meer waarderen. zoals Ada in het leven stond, niet geteisterd was door enige schaamte. Bloemen terug brengen naar de winkel omdat de persoon waar ze op visite zou gaan verstek liet gaan. Ada die biologisch at maar zo snel ze in Kwadijk aan kwam de snoep kast in dook en er voor ging. Ada die van huis ging met de auto met 1 kwartje op zak. komt bij pontje aan en ziet dat het 50 cent is. Ada loopt naar een meneer ""weet u hoeveel de overtocht kost?50 cent mevrouw.Oh ik heb maar een kwartje. nou geen probleem mevrouw hier heeft u een kwartje. Ada als Linke Loetje. Ada was altijd vindingrijk en kon met een kwartje de wereld rond. Maar kon het ook uitgeven aan fijne dingen als uit eten gaan met de familie. lekkere ijsjes met de kinderen en klein kinderen. De klein kinderen waren dol op Oma. Ze ging met ze schilderen, fietsen, spelletjes spelen. Ze stond voor iedereen klaar, ook toen het niet zo goed ging tussen Joska en mij was ze er ook voor mij. Dat zal ik nooit vergeten. Ada ga heen en "shake it up above" Ik zal je missen mijn Schone Moeder Joan Bak Hier een van de laatste foto's van Ada met Carucha en Valeska afgelopen augustus 2,5 km heen en 2,5 km terug lopen voor de lekkerste kibbeling in Amersfoort
Ada bedankt voor onze fijne vriendschap. Onze Zandvoort uitjes, lekker aan zee wandelen met een lekker gebakje op zijn tijd waren altijd vol plezier, met dansen en natuurlijk jou befaamde dutje. Wij zullen je missen.
Mooie herinneringen en liefdevolle woorden. Een ode aan Ada zoals ze in het leven stond. Ada met haar liefde, positiviteit, vroliijkheid, inspiratie, kleur en haar verhalen zullen gemist worden.
Wij herinneren Ada als een zeer levenslustige vrouw met humor en een grote passie voor dansen en de natuur. ons bijgebleven dat de slagroom vooral buiten geklopt moest worden.
Lieve Ada, Ik heb je leren kennen op het Sinai centrum, waar je me 1x per week principes van de Bobath therapie bijbracht. Via jou kwam ik ook in aanraking met de samen bevallen cursus en zijn we ruim 20 jaar collega's geweest. Jouw sprankelende, kleurige aanwezigheid, je enthousiasme en warmte zal ik me altijd blijven herinneren. Ik wens de hele familie veel sterkte en kracht om door te gaan. Je laat een leegte achter, maar troost haal je ook aan de vele herinneringen die er zullen zijn. En die zijn er genoeg. Die zullen we koesteren.
Een privé bericht is achtergelaten door Gerda Benedictus
Ik ken Ada sinds 2003 toen ze voor het eerst haar boekhouding kwam brengen . Ze was altijd een vrolijk "maf" mens , die steevast de kleuren van de stand van de maan aan had. En ook al zagen we elkaar maar 1 x per jaar ze knuffelde mij en zei "dag lieverd" , dat heb ik zeer gewaardeerd in haar en ik zal haar gaan missen.
Een privé bericht is achtergelaten door Joke Bomer
Een privé bericht is achtergelaten door Jet de Roode/ jetderoode@gmail.com
Ada ken ik al erg lang. Onze zwangerschapscursus Samen Bevallen volgden we in 1983 bij haar, in haar abgeeckte fysiopraktijkje achter haar toenmalige huis. We herkenden meteen de antroposofische vormgeving hiervan. Aangezien Rik Vrije Schoolleraar was, en ik nog nauwelijks iets wist over antroposofie, was Ada een indirecte schakel hiertussen voor ons. We hielden een lijntje vast. Rik timmerde o.a. een wandrek in haar fysiotherapie-ruimte. Enige jaren later vertrokken we, inmiddels met vier kindjes, naar Twente. Zes jaar later kwamen we weer naar Amersfoort. En daar was ook Ada weer. Ik had inmiddels haar werk als zwangerschapsdocent Samen Bevallen overgenomen, en zo bleven we elkaar ontmoeten op studiedagen en vergaderingen. Ada werd erelid, en bleef de symposia trouw bezoeken. Nooit was zij zuur of negatief over de veranderende, steeds meer medisch wordende, verloskunde. Ada kon meebewegen met de tijdgeest. Het "Vroeger Was Alles Beter" principe was haar vreemd. Ada beschikte ook over gouden massagehanden! Veel jaren ben ik door haar behandeld als mijn rug weer pijnlijk vast zat. "Je batterij is leeg", zei ze dan. En na de massage mocht ik dan rusten onder dikke donsdekens. Het hielp altijd zo goed! Mijn laatste bezoek aan Ada is in de zomer geweest. Ada kon nauwelijks meer iets zien en vroeg of ik met haar wilde wandelen. Ze was nog steeds heel zelfstandig. Ze vertelde dat ze ook wel alleen wandelde in het plantsoen en dan aan een voorbijganger vroeg of deze haar wilde helpen met het oversteken van haar straat. Dit vind ik tekenend voor haar: zelfstandig en waardig blijven tot aan het einde. Wat een powervrouw is Ada! Haar passie om mensen te helpen via de ritmische massage, haar idealen die ze met overtuiging naleefde, en haar altijd optimistische kijk op het leven, hebben Ada voor mij tot een onuitwisbaar mens gemaakt in mijn leven. Ada heeft voor altijd een plek in mijn hart.
Een privé bericht is achtergelaten door Niels & Karin Huber
De herinneringen beginnen toen ik nog heel klein was: Ik denk dan altijd aan een grote bos krullen, een glimlach en een grote dose vrolijkheid. Elke zomer kwamen Ada, Johan, Joska en Berto bij ons in Frankrijk. Op zaterdag hadden we de wisseling van alle huisjes van ons vakantie verblijf en waren mijn ouders super druk. Ada had toen een brillant idee: elke zaterdag kwam zij een enorme berg pannekoeken voor ons allen bakken: reuze gezellig en geweldig voor ons als kinders om na een hartige pannekoek, allerlei zoeten combinaties te verzinnen en lekker te smullen. Die traditie bleef op Bompart elke zomer gelden tot mijn ouders verhuisden. De andere herinnering die ik graag wil delen is 4 jaar geleden in 2018, toen mijn dochter Artemis 4 was: Berto, Ada en Rosan en Karsten warren naar Frankrijk gekomen. Op een middag gingen we naar de stad Montelimar om het museum van de befaamde noga te bezoeken. Dit museum heeft een enorme speelzaal voor de kinderen, met klimrekken en tunnels en netten en touwen. Natuurlijk was Ada er binnen de kortste keren ook in met de kids: ook al was ze toen al 78 jaar oud!! Ze zal voor mij altijd een voorbeeld blijven om ons leven volop te leven, en dat het op elke leeftijd een goed moment is om je te amuseren met familie. Garance Hier nog een foto van die speelzaal zo kunnen jullie zien wat ik bedoel!! Ik heb er jammer genoeg niet een van Ada van die reis. Jij, Berto?  We hebben genoten van de aanwezigheid van mijn lieve zus, fantasierijke schoonzus, leuke tante et oudtante. Jan, Mienke, Henric, Garance en Artemis.
Een privé bericht is achtergelaten door Fam. Lohmeijer
