Als we aan Arie denken, dan denken wij gelijk ook aan Hermien.
Samen waren jullie, met Dorry en Veronique, een hecht team.
Op de verjaardagen van Dorry en Veronique leerden wij Arie en Hermien kennen. Arie was
de stilste van de twee. De eerste paar keren keek hij de kat uit de boom, maar als hij je
eenmaal in zijn hart had gesloten, dan was hij volop in je geïnteresseerd.
Met Peter kon hij altijd gezellig kletsen over de caravan.
In Oostenrijk hebben wij destijds met jullie 4-tjes een hele gezellige dag met elkaar gehad.
Wij kampeerden toen nog in een tent en jullie in een prachtige caravan.
Helaas komt bij het ouder worden aan alles een eind.
Het kamperen ging niet meer, auto rijden werd moeilijker, Hermien overleed en je geest liet
het soms afweten. Je was “klaar” met het leven, zei je. We hebben gelukkig nog goed
afscheid van je kunnen nemen.
Wij wensen voor je dat je nu rust hebt gevonden en herenigd bent met Hermien.
Jullie gaan vast “van boven” jullie meiden in de gaten houden, dat doen wij vanuit Oostzaan
ook hoor!).
Dikke zoen, Peter en Sylvia