Cees,
Herinneringen aan jouw zijn er veel, zoveel dat ik eigenlijk niet weet waar ik zou moeten beginnen.
Onze gezamenlijke herinneringen lopen zo een 50 a 55 jaar terug, broekies waren we toen nog. De eerste herinnering was wel ons lidmaatschap aan de vereniging Zaanstreek-Noord ik als gewoon lid, maar jij toen al als penningmeester, een functie die je je verdere leven hebt behouden en bij meerdere clubs of verenigingen.
We hebben allebei een rijk verenigingsleven achter ons waarbij jij zorgde dat voor elke club de financiën uitstekend geregeld waren.
Je haalde sterke staaltjes uit door de wetten en de mogelijkheden die daarin geboden om geld uiteraard legaal terug gestort te krijgen, scherp in de gaten te houden. Je ging zelfs zover dat je dat ook voor de ons omringende verenigingen deed.
Het tekende je, je was een loyaal mens en vriend die daarbij ook nog eens iedereen in zijn waarde wist te laten.
Ondanks je ziekte hebben we de laatste maanden prachtige herinneringen gemaakt, daarvoor ben ik dankbaar.
Je was eigenlijk een man van weinig woorden maar de chagrijn kreeg je er niet onder, je zei gewoon als we er over spraken, waarom, wat zou ik ermee veranderen. Nog lange tijd ben je actief geweest, ging je gewoon naar de club, daar heb je nog van genoten en een mooie herinnering is dan ook jouw nog aan de zwiktafel te zien zitten, met de centen voor je.
Natuurlijk zijn de mooiste herinneringen het feit dat we elkaar opzochten op woensdags samen aan de koffie of soms als je na de voetbal nog even langskwam even een gele rakker.
De laatste tijd was heel erg intensief, maar we konden er gelukkig goed over praten en praten hebben we veel gedaan, gelachen ook en we maakte zelfs nog plannen voor zover jij nog toekomst had.
Ons samenzijn was ons gegund en onze dagelijkse gesprekken duurde gemiddeld toch gauw een uur of twee, waarbij jouw steun en toeverlaat jouw Joke ons liefdevol koffie schonk.
Een mooie herinnering is ook dat je een liefdevol man was met een mooi hecht gezin. In de ontelbare gesprekken in de afgelopen jaren zullen de namen van Joke, maar ook Jeroen, Frank en Maaike en later de kleinkinderen vele malen over zijn lippen zijn gekomen, zijn trots.
Cees, ik zal je missen maar ben blij dat ik je vriend heb mogen zijn, rust zacht.
Joke, Jeroen en zijn gezin, Frank en zijn gezin en Maaike en Sarah heel veel sterkte