Elise Veldboer

Een privé bericht is achtergelaten door laura

Een privé bericht is achtergelaten door laura

Ik ben sprakeloos van dit onrecht om zo'n fantastisch mens uit haar leven en ons leven te rukken. Ik wens de familie en vrienden kracht en sterkte toe, zeker rond de december maand. Ik ben er stil van. Ik heb enkel positieve herinneringen als oud-collega van Elise.

Elise is lang in mijn leven aanwezig geweest zowel in Nederland als in Frankrijk en Spanje. Ik denk bijna elke week aan deze super vrouw en mis haar elke dag. Sterkte voor alle familie en dierbaren. Liefs Gertjan

Vorige week zei ik nog tegen mijn dochter hoeveel geluk zij gehad heeft met Elise als hulpverleenster, hoe zij het leven van mijn dochter volledig op de rails gekregen heeft en zelfs dat van mij. Ik wilde haar nog bloemen sturen voor de enorme steun, hulpverleners als zij, zijn er nog maar weinig, maar daar wilde ze niets van weten. Mijn dochter keek vandaag op haar Facebook om te zien hoe het met haar gaat, en daar ontdekte zij dat Elise op een gruwelijke manier uit het leven is gegrepen. Ik ben in shock, verdrietig dat een lieve vrouw als zij dit is overkomen. Namens mijn dochter en mij willen wij alsnog haar nabestaanden heel veel sterkte toewensen. Wat een verdriet...

Werkte samen met Elise toen ze Accountmanager was bij Dell en ben zeer geschokt wat er is gebeurd. Is niet te bevatten, z'n lieve aardige vrouw die ik erg mocht. Zal haar missen, sterkte aan haar familie xoxo

Elise was een hele fijne collega. Toen ik als verkoper begon bij Dell en niemand me vertelde hoe ik orders moest verwerken, zag Elise wat voor puinhoop ik er van maakte. Ze is toen de hele week na kantoortijd naast me gaan zitten om het me uit te leggen. In een bedrijf waar iedereen alleen met z'n eigen commissie bezig was, was zij de positieve uitzondering. Heel erg jammer dat deze top vrouw er niet meer is. Ik wens haar familie veel sterkte.

Wat een tragische gebeurtenis wat een van mijn liefste vriendinnen is overkomen, ben er nog steeds niet over uit

Rust zacht, lieve Elise! Je was een mooi mens en een fijne collega. Heel veel sterkte en liefde gewenst voor jouw familie en naasten.

Lieve Elise, ik heb met jou gewerkt bij de Gemeente Den Haag. Je hield ervan om iets voor een ander te betekenen en deed dit ook in je werk heel toegewijd. Als collega en vriendin heb ik jou mogen meemaken als een heel warm persoon die volop genoot van het leven. Heel zorgzaam en nooit oordelend. Het ongeloof en verdriet om het verlies is nog erg groot. Mooi mens rust zacht.

Lieve lieve Elise, pas nu bereikte ons het nieuws van wat voor vreselijks je is overkomen. Verbijsterd. We denken met zoveel liefde en warme herinneringen aan je terug. Liefs Geesje & Fien

Grote liefde ik dacht tot voor kort dat meer missen niet kon maar dus wel.

Lieve Elise, Ik hoorde vandaag pas dat je er niet meer bent..de schok bij mij was groot.. Ik ken je van de sportschool waar we in de kleedruimte met elkaar ons levensverhaal deelden. Ook kwam ik je geregeld tegen tijdens de wandeling in het park..jij met de mooie statige koningspoedel. Het is niet te bevatten dat je er niet meer bent..ik wens de familie veel kracht en sterkte met dit grote verlies van een onvergetelijke vrouw. R.I.P.lieverd

Lieve familie, nabestaanden, lieve Elise, Dit is een foto van 50+ jaar geleden voor mijn ouderlijk huis. Met nichtjes en neefjes zijn we onze verkleedkist ingedoken en dat was wel een foto waard. Wij staan samen letterlijk in het midden zie ik. Mijn grote zus staat ook nog op deze foto, jullie waren van hetzelfde geboortejaar 1964. Helaas heb ik geen herinnering meer aan deze dag. Zou jij dit moment nog herinnerd hebben? Deste meer in mijn gedachten is de laatste keer dat ik je zag. Heel recent en nota bene weer met nichten en neven op onze familie dag op 24 maart. Je nodigde mij uit naast je te komen zitten en we hebben heel gezellig bijgepraat. Het laatste wat ik wist van jou en via je zussen dat we stadsgenoten waren en je ook in west woonde. Inmiddels was je weer vertrokken uit Amsterdam. Ik was blij verrast te horen dat je helemaal officieel en gesetteld was met Leo in Brielle, en ik was van harte welkom jou een keer op te zoeken. We hadden nog geen afspraak gepland. Zo onwerkelijk dat je er niet meer bent. Lieve, dierbare nichten en neven, achternichtjes en neefjes, heel veel sterkte en kracht met dit grote en grove verlies, Irma

Lieve nabestaanden van Elise, De tamtam kwam laat op gang en ik ben nog maar kort op de hoogte van het overlijden van Elise. Elise, voor mij was je een ongrijpbare vrouw die ik niet helemaal kon navolgen, die ik hoog had zitten en waar ik weleens met jaloezie naar keek. Je was denk ik, hoog in energie en het populaire meisje in onze klas op de basisschool in Wieringerwerf. Jij, Monique, Esther en ik waren besties in de klas van meester Hans, dat was toen we een jaar of 10, 11 en 12 waren. Ook op de havo/VWO zagen we elkaar opgroeien. Samen stroopten we de cafe's af in Wieringerwerf, Middenmeer en Medemblik. Volgens mij hadden we allebei onbewust het gevoel, waar moeten we heen, waar valt er wat te halen. Ik herinner me het concert van Golden Earring waarin we beide helemaal wild van enthousiasme waren doorgedrongen tot het podium en elkaar met glanzende ogen aankeken, dat we daar allebei op dat moment waren, daar op de eerste rij, heel dicht bij Barry Hay. Extatisch. Ik herinner onze gemeenschappelijke liefde voor het pony rijden, de ponykampen. Ik herinner mij gezellige middagen bij Petra, Annet. Het thuis van Elise op de Wierweg, was bij verjaardagen druk en er werd niet zo op ons gelet, dat was mijn gevoel toen althans. Ik vond dat wel aangenaam. Toen we beiden 14 waren werden Elise en ik gevraagd om deel te nemen aan het defilé op paleis Soestdijk om een levende verbeelding te zijn van het wapen van de Wieringermeer. Ik herinner mij Leida en Sylvia. Het voelde idioot voor ons om een zeemeerminnenpak aan te doen met alleen een bovenstukje en een lang staartstuk vanaf de heup. We waren de uitverkorenen maar ik en volgens mij gold dat ook voorElise, waren ook nog erg verlegen om zo ten toon te staan met het lijf dat nog maar zo kort deze vormen had. Toen we 15 en 16 waren gingen we graag met een grote groep naar de kroeg en we deelden daar het bier, de aandacht en onze vrienden. Volgens mij ging Elise na de middelbare school naar de kibbutz en raakten we elkaar daarna uit het oog. Ik kan wel zeggen dat Elise en belangrijke persoon van mijn jeugd in de Wieringermeer is geweest. Het spijt mij heel erg wat haar is overkomen en het verdriet wat getorst moet worden door haar familie en alle mensen die Elise in haar hart meedragen. Mag je rusten in vrede Elise.

Een privé bericht is achtergelaten door Audrey

Iedereen om Elise heen wil ik heel veel kracht toe wensen. Kon helaas niet bij het afscheid zijn. ...

Het zal 1993 geweest zijn, dat Elise het café in kwam lopen met de mededeling dat ze ‘een huis gehuurd had, maar het niet kon betalen. Zou ik de zolder niet willen huren?’ Zo kwam ik op het Kleine Noord in Hoorn terecht. Een fantastische tijd daar gehad, met als toppunt dat Elise zelfs een piano voor mij regelde. Die stond in haar woonkamer, waar ik dan overdag, als zij aan het werk was bij de Rabobank, op kon studeren. Om uiteindelijk op haar veel te vroege afscheid te mogen spelen, ‘Für Elise’ natuurlijk, was het minste wat ik kon doen. Het leek wel het script van een film. Een heel slecht script; ik kan nog steeds niet geloven wat haar is aangedaan. Lieve Elise, rust zacht.

Lieve Leo en familie van Elise, Wat was het een mooi afscheid van Elise. Het liefdevolle nest, de verbondenheid, het ontzettend aanwezige verdriet was intens voelbaar. Ik heb de beginjaren van Dell tegenover Elisa gezeten, samen met Monique en Nienke zaten we achter hele ruime bureaus in een blok bij elkaar. Zoals dat gaat op de werkvloer, je zag elkaar toen immers minimaal 40 uur per week, werd lief en leed gedeeld en daar waar ik in de stress schoot, kon Elise jaloersmakend relativeren. Hoe vaak is het niet voorgekomen dat ze op maandag zei, “hij komt er niet meer in, hij heeft het nu echt verbruid” en dan enkele dagen later half gapend achter het bureau toegaf dat ze hem die nacht, toen hij met een flesje wijn en zijn verontschuldigingen, er toch maar weer in had gelaten. Dat heeft jaren geduurd en met Elise was het ‘never een dull moment’. Toen jullie zwager/broer Bert de levensloop van Elise vertelde kwam er weer heel veel boven van vroeger en dat is toch ook wel best bijzonder na zo’n slordige 25+ jaren geleden. Toen Elise (de 2e keer) bij Dell wegging, ben ik haar eigenlijk een beetje uit het oog verloren, zoals dat nu eenmaal gaat. Volgens mij moest ze weg, in 2009 was er grote reorganisatie waarbij veel banen verloren zijn gegaan, maar dat weet ik dus niet meer helemaal zeker. Jaren later hebben we weer contact gekregen via Facebook, waar ook die mooie foto met Marshall te zien is. Jullie hebben als naasten haar een prachtig afscheid gegeven maar ik deel jullie onmacht, frustratie, boosheid maar bovenal heel veel verdriet dat haar het leven ontnomen is. Ik wens jullie allen heel veel sterkte toe.

Een privé bericht is achtergelaten door Marieke

Lieve Elise, het is nog steeds niet te bevatten en woorden schieten te kort. Wat fijn dat we je hebben mogen ontvangen bij The BootClub. Wat hebben we je in korte tijd goed leren kennen. Genoten van je verhalen, het ontstaan van vriendschappen, je liefde voor dieren, het genieten van het leven, de puzzel avonden, je enthousiasme en energie in de trainingen. We gaan je missen! Veel liefs

Lieve Elise, Wat ben ik blij dat wij als dochters v Sijf en Niek elkaar jaren geleden weer zijn gaan ontmoeten. Eerste etentje in Bergen bij Leida, in de tuin bij Linda, fietsen voor Duchenne in A’dam en vorig jaar nog geluncht in nieuwe huis van Meriam. Fijn om met familie samen te zijn en ook de familietrekken v onze vaders toch weer terug te vinden in ons als kinderen. Jouw dramatische einde is niet te bevatten. Kan er ook geen goed einde aan maken. Maar mocht er toch iets zijn na de dood, doe iedereen de groetjes daar en over zeer lange tijd, hoop ik, gaan we elkaar dan weer ontmoeten. Dikke knuffel & kus, Esther Veldboer

No way to say goodbye Leonard Cohen

Een privé bericht is achtergelaten door Erma Keet

Lieve Elise en familie, Zo afschuwelijk, zinloos en onwerkelijk wat er is gebeurd. De afgelopen dagen laten zien hoe jij en je naasten worden gedragen, vol liefde. Een mooie herinnering voor mij is dat ik met Sylvia en haar grote zussen, Elise en Leida, mee mocht naar de Eemhof. Zo stoer. Een midweek buiten de schoolvakantie. En dan was er ook nog een golfslagbad. Hoe bijzonder was en dat en wat heb ik genoten. Ik wens, mede namens Herman, alle dierbaren heel veel sterkte met dit enorme verlies. Liefs en dikke knuffel voor jullie alle , Nathalie

Lieve Elise, Onvoorstelbaar wat jou is overkomen,. Een groot verlies voor Leo en je lieve familie. Ik heb je leren kennen als een hartelijke gastvrije spontane en bijzondere vrouw. Je lieve familie ontmoet op de verjaardag die je samen met Leo vierde in 2022. Indrukwekkend om te zien hoe hecht jullie waren. Afgelopen september waren Peter en ik uitgenodigd bij jullie op de boot voor het zoveel jarig bestaan van Vlaardingen met jazz muziek.Heerlijke avond. Helaas hebben we elkaar daarna niet meer gezien. Ik wens alle nabestaande, familie en vrienden heel veel sterkte toe! Veel liefs Peter & Carolina

Lieve Elise, Vol verbijstering en afschuw, vernam ik wat voor vreselijk lot jou overkomen is. Het is niet te bevatten.... Vorig jaar ging ik nog regelmatig bij je eten. Je maakte altijd steevast heerlijke zalm klaar. We genoten van het eten en kletsten gezellig over van alles en nog wat. Tijdens 1 van onze gezellige avondjes, nam ik een lieve oppashond Lucy mee. Jij was gelijk verliefd 🥰 Ja hoor dit is helemaal hond reageerde je liefdevol. Lucy de hond dacht er hetzelfde over😄 Deze prachtige foto laat precies zien hoe groot jouw liefde was voor honden. Lieverd ik ga je zo enorm missen....je was heel bijzonder en mooi van binnen en van buiten 💖

Lieve nicht, een zinloze, gruwelijke daad heeft jou in een andere dimensie gebracht. Ik kan jou niet meer bereiken. Maar jij kunt wellicht onze gedachten, hetgeen we schrijven lezen. Helaas hebben wij nooit een hechte neef/nicht relatie kunnen opbouwen. Het waarom behoeft geen betoog. Het antwoord ligt bij de vorige generatie. Laten we hen rusten. Dit laat echter onverlet dat ik me altijd enorm aangetrokken heb gevoeld door mijn vader's kant. Hij en jouw vader waren broers. Zo hebben wij beiden dezelfde achternaam. Hadden we ook dezelfde streken? Waren er karakter trekken die we wederzijds van elkaar zouden hebben herkend? Die voor buitenstaanders wellicht wat eigenaardig en onverklaarbaar waren. Ik zal het nooit weten. En dat gemis, realiseer ik me nu ik dit op schrijf, vreet. Heeft het te maken met zoeken naar mijn identiteit? Laat ook maar. Het doet allemaal niet meer ter zake. Je bent niet meer hier. Wellicht op een veel mooiere plek. Laat ik met die gedachte eindigen.

Een privé bericht is achtergelaten door Gerard van Schaik

Een privé bericht is achtergelaten door Familie Motshagen

Lieve Elise Ik droomde dat het helemaal niet goed met je ging en ik werd in verwarring wakker. Meestal zijn dromen bedrog maar dit keer dus niet. Het bericht wat ik de dag er op kreeg was hard en schokte mij toch nog en ik weet heel veel oud Dellers met mij. Ik kon altijd op jou rekenen en als je me kon helpen dan deed je dat en wederzijds maar zoals het gaat met koppige en eigenzinnige mensen, daar maakten we weinig tot geen gebruik van. Toen je bij Dell werkte was je toe aan een andere rol en zo een freewheelende project manager rol leek jou wel wat. Ik nam je onder mijn hoede maar waarschuwde je wel voor de valkuilen. Ik vond je het goed doen al was de leerschool hard en er zaten kanten aan de rol die jou niet bevielen dus uiteindelijk koos je een ander en uiteindelijk een beter pad. Het paste bij jou om anderen te helpen en ik heb respect voor de weg die je nam en jij hebt ook mij in die rol van goed advies kunnen voorzien. Wat jou nu overkomen is voelt zeer onrechtvaardig en niet te bevatten, het voelt alsof het universum zich vergiste en de verkeerde meenam. Afscheid nemen bestaat in mijn ogen niet, tot ziens zeggen wel. De ultieme wijsheid en acceptatie is in jouw handen en spijt dat we te weinig contact hadden is nu zinloos. Ik hoop dat je familie en geliefden zaterdag geholpen worden om het heftige verdriet te verwerken. Op dat moment ben ik bij een broertje maar mijn gedachten zullen zeker bij je zijn. Je maatje Harald

Lieve Elise Ik droomde dat het helemaal niet goed met je ging en ik werd in verwarring wakker. Meestal zijn dromen bedrog maar dit keer dus niet. Het bericht wat ik de dag er op kreeg was hard en schokte mij toch nog en ik weet heel veel oud Dellers met mij. Ik kon altijd op jou rekenen en als je me kon helpen dan deed je dat en wederzijds maar zoals het gaat met koppige en eigenzinnige mensen, daar maakten we weinig tot geen gebruik van. Toen je bij Dell werkte was je toe aan een andere rol en zo een freewheelende project manager rol leek jou wel wat. Ik nam je onder mijn hoede maar waarschuwde je wel voor de valkuilen. Ik vond je het goed doen al was de leerschool hard en er zaten kanten aan de rol die jou niet bevielen dus uiteindelijk koos je een ander en uiteindelijk een beter pad. Het paste bij jou om anderen te helpen en ik heb respect voor de weg die je nam en jij hebt ook mij in die rol van goed advies kunnen voorzien. Wat jou nu overkomen is voelt zeer onrechtvaardig en niet te bevatten, het voelt alsof het universum zich vergiste en de verkeerde meenam. Afscheid nemen bestaat in mijn ogen niet, tot ziens zeggen wel. De ultieme wijsheid en acceptatie is in jouw handen en spijt dat we te weinig contact hadden is nu zinloos. Ik hoop dat je familie en geliefden zaterdag geholpen worden om het heftige verdriet te verwerken. Op dat moment ben ik bij een broertje maar mijn gedachten zullen zeker bij je zijn. Je maatje Harald

Een privé bericht is achtergelaten door Verder B.V.

Een privé bericht is achtergelaten door Hans en Jeanette

Een privé bericht is achtergelaten door Simone de Groot

Lieve Elise We hebben jou leren kennen via neef Leo en de Westkaai. We hebben samen daar menig wijntje mogen drinken en gezellige tijden gehad met hapje en drankje. We waren ook vere buren op de Oosthavenkade en kwamen elkaar vaak tegen jij met Bowie en ik met Deviltje. Altijd een praatje over de beestjes. Vorig jaar heb ik je voor het laatst gesproken. Nu is daar geen kans meer op. Het is zo oneerlijk.😢❤

Lieve Elise Van alle mooie momenten samen heb. Ik deze gekozen. De dag dat ik mee ging om samen met je familie Brownie op Schiphol te gaan halen. Wat waren we blij toen ze eindelijk kwam . Bij thuiskomst gelijk Shiva opgehaald en wandelen een prachtige dag die ík altijd zal koesteren. Het afscheid valt zwaar. Dag lieverd tot ooit 😘

Familie Veldboer en Leo en gezin, van harte gecondoleerd met dit onvoorstelbare verlies. De avontuurlijke, belangstellende, stoere en lieve vrouw zal gemist worden. Als jonge meid heeft ze nog bij Thomas op de romantische markt gewerkt. Dat gaf bij elke ontmoeting toch een klik. Laten we hopen dat zij opgevangen wordt zoals zij zo mooi getekend heeft. Heel veel sterkte, ook wij zullen haar missen.

Een privé bericht is achtergelaten door Annet van Leeuwen