U kunt de nabestaanden een troostgeschenk sturen als blijk van steun.
Lieve familie en vrienden van Geke,
Op deze plek willen we graag herinneringen aan Geke met elkaar delen.
Dit mag van alles zijn, een anekdote, een foto, of wellicht heb je zelfs een video. Alle herinneringen, of het nou aan iets groots is, of aan iets kleins, zijn waardevol en we zien ze graag terug op deze herdenkingspagina.
Bedankt!
Lieve Piet en familie, Nogmaals gecondoleerd met het grote verlies van jullie allerliefste Geke. Ja het is zoals het is en we moeten ons erbij neerleggen, hoe moeilijk dat ook is. We koesteren de herinneringen , met een heel warm gevoel. We kennen Geke relatief kort vanwege de Bonifacius. Maar in die jaren is er een speciaal gevoel geboren voor Geke, zeker door haar vrolijke aard, heerlijk doorgaan op het toneel de plek van de Abberkerker meisjes! Ook door ons fb contact, altijd een like op mijn foto,s of wat ik ook maar neerzette op fb. Altijd enthousiaste reacties. Onze liefde voor de dieren, en haar enorme optimisme ook tijdens haar ziekte, voor de markten en eigenlijk alles wat voorbij kwam. Diepe bewondering en respect hoe ze zich door dit vreselijke jaar heen worstelde. We hadden zo,n hoop vooral toen ze ook begon aan te komen. Het mocht niet zo zijn. Zo niet eerlijk, zo jong toch ook nog. Ons laatste berichtje naar elkaar was, dat na de markt en het opruimen ik haar vertelde dat ik zo moe was. Haar antwoord was dat ik moest uitrusten ( het was al laat) en dat ik de ogen gewoon even aan de binnenkant moest bekijken. 7 dagen later heeft onze Geke dat dus voor altijd gedaan. Verlost van de pijn, en in liefde gegaan, met enorm veel liefde voor jullie allemaal. En de roodborst zal dat regelmatig komen vertellen. Heel veel liefs en sterkte, en haar vergeten zullen we nooit, en ik zal haar altijd op het toneel in de verkoop voor de markt zien staan! En jij Piet wij zullen je in ons Bonifaciusnest warm ontvangen en hopelijk wat troost kunnen geven. Lieve groet Gerard enMarianne
Lieve Geke, Vanaf het moment dat je te horen kreeg dat je ziek werd, appten we elkaar vaak hoe het met je ging en wenste ik je sterkte en succes als je weer een behandeling of uitslag kreeg. Je doorstond alle chemo's zo dapper en na een zware periode ging het best goed met je, had je een mooie zomer met je gezin en genoot je van je meiden en kleinkinderen. 14 november stuurde je een appje: hele foute uitslag Yvonne de alvleesklierkanker is terug!! Die uitslag kwam hard binnen en we konden zo weinig voor je doen. Zelf bleef je dapper en aanvaarde je het lot. Je vond het ergste voor je kleinkinderen die zo blij waren met hun oma. Samen nog even koffie drinken en praten met een lach en een traan, dat deed ons goed. Ik vroeg wat wil je nog graag, samen even naar Eltje Smit waar je zo lang hebt gewerkt. We hadden een mooie middag, iedereen blij, toen niet wetende dat het de laatste keer was dat we elkaar zagen. Je ging hard achteruit en je hebt het leven op Kerstavond los moeten maken, en hoe bizar is het dat Eltje de dag ervoor plotseling overlijdt. Je hebt nu rust en hoeft geen pijn meer te hebben, je zegt zelf ik heb een jaar reserve tijd gekregen, maar ik had je nog veel meer tijd gegund. Bedankt voor de vriendschap, je blije lach en je optimisme. Rust zacht lieve Geke, voor Piet, Manon en Sander, Nanda en Minko en kleinkinderen heel veel sterkte
Wat zeg je dan die laatste keer als je afscheid neemt. . . . voorgoed Zoveel liefde, zoveel pijn. . . . tranen bitterzoet Wat zeg je dan die laatste keer, dat je die ander nog ontmoet Als je pijnlijk rauw beseft “Dit afscheid is voor goed”! Wat zeg je dan? Ons afscheid namen we eigenlijk de avond van 6 December, nadat we nog een gezellige avond hebben gehad bij Costas ivm. Gerard&Ingrid hun 40 jarig huwelijk. . . . . Beiden wisten we wel in ons hart, dat dit een vaarwel en tot ziens was😢 Goeie reis Geke en doe ze allemaal de groetjes daarboven🙏 Liefs van Ria
Lieve Geke, onvoorstelbaar hoe snel het is gegaan. 6 december nog een hele gezellige avond gehad bij Costas. Zo fijn gepraat, ook over wat komen ging. En nu al moeten we afscheid van je nemen. We herinneren ons al die gezellige paalzitborrels, altijd dik voor mekaar. En de allereerste keer naar de sauna samen met Astrid ook. Het was damesavond, maar we durfden bijna niet naar binnen en stonden op het punt om zo weer naar huis te rijden. Gelukkig niet gedaan en nog veel vaker geweest. Samen met onze gezinnen naar Disneyland Parijs geweest, met de Thalys, een heel mooi uitje. En een paar keer een paar dagen in jullie caravan. Was niet helemaal ons ding, maar wel fijn dat we ná jullie er zo nog een paar dagen in konden. Lieve Geke, wat ga je gemist worden😢 We wensen Piet, Manon en Sander, Nanda en Minko en de kleinkinderen heel veel sterkte🫶
Lieve Geke, Nog maar kort geleden hadden we samen nog een etentje. Je wist dat het niet lang meer kon duren. Je vertelde over je wensen en over je voorbereiding naar "het einde" en naar een mooi afscheid. Bijzonder moedig en diep respect! En zoals ik je herinner met een eigen wil, een eigen intentie, eigen keuzes en eigen regie. Je bent en blijft een mooi mens met een zorgzaam hart. Piet, Manon, Nanda, kleinkinderen en familie heel veel sterkte met dit grote verlies.
En ineens is het dan zo ver......Je was er heel nuchter en open over, wat het voor de omstanders iets makkelijker maakte om er over te praten. Je hebt in stilte je eigen strijd gestreden... tot het einde zelf de touwtjes in handen gehouden...... met respect denken we aan je terug, dappere Geke.. De foto is van het laatste uitje dat je mee kon maken, verbazend heb je het volgehouden tot ruim na de koffie.......
Geke Wat is dat schrikken als je de krant open slaat, wij waren school vriendinnetjes tot onze pubertijd .We woonden vlak bij elkaar jij aan de Vekenweg en ik vlak over het bruggetje in de Plantsoenstraat . Onze vriendschap is dan wel verwaterd, maar als we elkaar dan heel af en toe nog eens tegenkwamen hadden we een praatje met elkaar over de kinderen en kleinkinderen en onze ouders. Wij en dan heb ik het over Jan en mijzelf wensen Piet en de kinderen heel veel sterkte met dit grote verlies. Liefs Joke Conijn Breuker
Eigenlijk wist ik pas heel kort, dat Geke ziek was. Ik ken haar van onze dochter zij ging samen met manon naar de lagere en middelbare school. We spraken dan soms over de meiden e n allemaal huis tuin en keuken praat Ook was ze mijn collega bij Pieter en magda elsgeest. Was altijd gezellig met ze alle. Later dat de meiden hun eigen weg volgde, en ik Geke tegen kwam hadden we altijd wel een praatje. Het is gewoon ontzettend verdrietig, maar het is zoals het is. Heel veel sterkte voor jullie en dat mooie herinneringen het leed mag verzachten.Geke was lekker gewoon en spontaan.
Mijn hemel Geke, wat is dit snel voorbij gegaan, dat leven van jou. Wat jammer dat we je nu al moeten missen, onze super vrijwilliger. Overal stak jij een helpende hand uit. Wij wensen Piet en de meiden en andere familie heel veel sterkte toe om dit grote verlies te dragen. Wat erg vind ik het voor Geke om haar kleinkinderen, waar ze zo gek op was, te moeten missen en zij hun oma. Houdt je sterk mensen. Veel liefs van ons.
Lieve Geek, ik kende je al bijna mijn hele leven, we waren vriendinnetjes en speelden bij elkaar, bij mij aan de dorpsstraat, of bij jou thuis aan de Vekenweg. Ik vertrok naar het zuiden dus verloren we elkaar uit het oog. Maar nooit voor lang. Maar wat me voor altijd bij zal blijven en waar ik jou en Piet áltijd dankbaar voor zal blijven, is wat jullie betekent hebben voor mama in de laatste jaren dat ze in haar huisje aan het Noordeinde woonde. Je was zo zorgzaam en behulpzaam Geek, wat hebben jullie veel voor haar gedaan en wat hebben jullie goed op haar gepast! Dat was voor mij een zegen, want ze werd steeds hulpbehoevender en ik woonde zo ver weg.. Maar daar was jij Geek, je poetste haar huisje, bracht regelmatig lekkers. Versgeperste jus’d orange, pannenkoeken, frietjes en snacks.. ik moest dat dan altijd in geuren en kleuren van haar horen als ik belde. Mijn mama, jullie “buurvrouw koekie”.. Je vertelde me later, toen ze weg was, dat je nog steeds, tot nu aan toe, nog keek vanuit je raam. Of het licht al brandde of er al tekenen van leven waren.. Je zei me vaak dat het nooit meer hetzelfde was sinds ze er niet meer woonde.. Ik denk met dankbaarheid terug aan de mooie tijden daar, dat je, als ik er was, altijd effe aankwam voor een koppie.. Dat jij zoveel voor haar betekende merkten we ook toen het steeds minder met haar ging en ze afscheid moest nemen van haar huisje en haar spullen. Jij was de eerste waar ze aan dacht die dingen moest hebben volgens haar.. Ik kan nog veel schrijven maar dat dekt niet de lading. Dat jij Geek, zo’n warm en zorgzaam mens, nou moest gaan is zó oneerlijk! We hebben het nog geappt: mijn mama gaat zorgen dat jij beter wordt! Het is niet gelukt helaas.. Ik hoop dat je nu bij haar bent en bij al die andere dierbaren die jou voorgingen.. Lieve Piet, Manon en Nanda, kleinkindjes waar ze zo trots op was, heel heel veel sterkte voor nu en in de toekomst. Hou haar bij jullie in jullie hart… ze zal nooit echt weg zijn door alle mooie en fijne herinneringen die iedereen aan haar heeft…
Wij herinneren ons de paalzit borrels, jarenlang was het bij jullie in de achtertuin, iedereen was welkom, we denken er met 'n warm gevoel aan terug
Een privé bericht is achtergelaten door Elma Olij
