Mijn eerste kennismaking met Gerard was in 1979 op de eerste afspraak van onze nieuwe huisarts. Mijn partner Trudy was toen in verwachting van ons eerste kind Elise.
Toen ik las dat er in Arnhem een Therapeuticum was gekomen en dus ook een antroposofische huisarts, hebben wij ons daar laten inschrijven. Al heel wat jaren had ik veel belangstelling voor de antroposofie, dus was ik heel blij met de komst van het therapeuticum Aquamarijn.
Na dit eerste bezoek aan onze nieuwe huisarts voelde het meteen goed; dit is een arts die echt interesse in je heeft en zo, is vaak gebleken, iemand met bijzondere gaven. ‘Hij keek met zijn hart’. Gerard is altijd heel belangrijk voor ons en onze kinderen geweest, als arts, als mens en als vriend. Veel hulp en steun hebben we gekregen van Gerard en Barbera in de zorgelijke perioden die onze dochter Elise doormaakte. Ook bij haar ziek-zijn en overlijden hebben we hun liefdevolle warme betrokkenheid mogen ervaren. Met veel dankbaarheid denken we daar aan terug.
Gerard heb ik goed leren kennen toen hij me vroeg in 1993 of ik met een aantal patiënten iets zou kunnen organiseren om de patiënten (later gebruikten we de naam deelnemers) meer te betrekken bij de organisatie en ontwikkeling van het therapeuticum. Gerard vond dat een therapeuticum een werkplaats moest zijn waar artsen, therapeuten en patiënten samen moesten werken aan de ontwikkeling van het therapeuticum en de antroposofische geneeskunst. Er is toen een Patiënten initiatiefgroep gestart. We hebben in eerste instantie veel met Gerard van gedachten gewisseld over zijn visie en zijn er regelmatig bijeenkomsten geweest waar o.a. werd gesproken over het belang van de vrijwillige bijdrage, maar ook werden er lezingen gehouden. Er was waarschijnlijk wel veel betrokkenheid, maar dat uitte zich gaandeweg niet vaak meer in het samenkomen van en samenwerken met patiënten. Er is nog wel een keer een mooie grote bijdrage geweest van patiënten bij de verbouwing en verhuizing naar de De Wetstraat. Dat was een prachtige ervaring voor ons allemaal en Gerard keek daar altijd weer met veel plezier op terug. Gerard was op alle fronten binnen Aquamarijn actief en probeerde o.a. via de Nieuwsbrief, later Aquatinten samen met de vrijwilligers die hier aan meewerkten zoveel mogelijk patiënten te bereiken om belangrijke informatie met hen te delen en uit te nodigen tot meedenken. Ook later zijn er op zijn initiatief weer een aantal patiënten bij elkaar gekomen. Dat werd de Deelnemers groep en hij is daar nog tot in 2020 actief geweest. Het was geweldig om met Gerard in de verschillende groepen samen te werken en hoe hij ons kon inspireren. Dat was zijn grote kracht. Hij heeft altijd als inspirator heel veel betekend voor Aquamarijn en de antroposofische geneeskunst. Wat ik ook heel erg in hem bewonderde was zijn aandacht voor het welzijn van kinderen en hoe goed en leuk hij met kinderen kon omgaan.
In meer persoonlijke zin heb ik Gerard leren kennen tijdens onze wandelingen met daaraan gekoppeld een kop koffie op een gezellig terras of in een restaurant. Ik vond het altijd heel fijn om met hem samen te zijn en dan een goed gesprek te hebben. We spraken graag met elkaar over muziek. Ik vond het, als weliswaar niet meer actief musicus, heel leuk dat hij zo van muziek hield en om over onze favoriete componisten of solisten met elkaar van gedachten te wisselen. Hij deed dat heel graag. Maar uiteraard ging het ook vaak over antroposofie, over de plantenwereld waar hij ontzettend veel kennis over bezat en prachtig over kon vertellen. Ook actuele onderwerpen kwamen altijd aan de orde. Persoonlijke dingen deelden we vaak met elkaar. Hij toonde altijd veel interesse en heeft me in moeilijke tijden vaak geholpen. Ik heb aan zijn wijze inzichten veel gehad. Gerard had een goed gevoel voor humor en we konden samen regelmatig lachen. Het voelde goed om bij elkaar te zijn en kijk er dan ook dankbaar en met een goed gevoel op terug.
Waar ik ook met bijzonder veel waardering en bewondering op terugkijk is, hoe Barbera al die jaren er altijd met zoveel liefdevolle zorg voor hem was. Vooral de laatste jaren waren heel zwaar.
Ik zal Gerard missen, maar de vele mooie herinneringen aan hem draag ik mee in mijn hart.
Trudy
Gerard is voor mij en onze kinderen altijd een fantastisch goede huisarts geweest en blijvend betrokken in moeilijke periodes.
Deze goede herinneringen aan hem zullen altijd bij mij blijven.