Hé Hans, makker!
We weten dat je overal altijd graag vooraan staat, maar van mij had je hier wel wat verderop in de rij mogen gaan staan.
Bij het vieren van je 12,5 half jarig jubileum heb ik je verteld dat je voor mij niet alleen een collega bent, maar ook een hele goede vriend. Vlak hierna werd je ziek, wat niet alleen balen was voor iedereen om je heen. Ook de kwaliteit van 2wieler en het team kreeg een flinke knauw.
Ik zal je altijd herinneren als een woordkunstenaar met meesterlijke grappen. Bijvoorbeeld de dames knie. ‘Dokter heb ik een dames knie gekregen? De ene knie wil tijdens het plassen blijven staan, terwijl de nieuwe wil gaan zitten’.
Voor mij ben jij het voorbeeld van relativeren. Een verhaal heeft altijd 2 kanten, of zoals jij mij hebt geleerd: het verhaal klinkt uit de mond van de grote boze wolf altijd anders dan uit de mond van Roodkapje.
Nog een noot voor jou Yvonne, in de afgelopen jaren hebben we heel wat tractaties gekregen op de zaak. Waren we met 10 dan kreeg je 1/10 deel, waren met 4 een kwart en met 2 de helft.
De chocolade letters en ander lekker heb jij waarschijnlijk nooit gezien, dat deelde hij met ons of het was op in de auto naar huis toe.
Ik ben blij dat we, zoals je zelf zei, van een boertje van Texel een echte zorgverlener hebben kunnen maken.
Zoals jij altijd mooi kon zeggen: wil je wachten op de reparatie kan dat, maar dat moet je dan wel even thuis doen. Hans, ik zie je graag weer, hou een plaatsje voor me vrij, maar ik wacht nog wel even thuis! Ik had je de afgelopen 15 jaar niet willen missen in mijn leven.
Ik zie je laterzzzz!
Peter