Woensdagavond kwam het bericht bij mij dat Jan-Paul was overleden. He,dat kan toch niet? Maar helaas,het kon wel. Ik ken Jan-Paul van Autobedrijf Vrolijk,waar ik toen werkzaam was in de periode 1995tot 1997 als monteur in de werkplaats. Ik bewaar daar heel goede herrineringen aan,het was een gezellig familie bedrijf,die erg gedreven waren. Later als we elkaar tegenkwamen in Krommenie, maakten we altijd ff een praatje,ook al had ie het druk,maar hij maakte daar gewoon ff tijd voor.
En altijd een lach er bij ,want zo was hij,je moest ook altijd ff lachen!
Zo ook de laatste keer dat we elkaar spraken bij de Praxis in Wormerveer,gelijk vragen hoe het ging met mij,want hij wist dat ik ook ziek was geweest,en toen gelijk van ,waar rij jij nu weer in? Met een lach erbij,want ik reed al met een Alfa Romeo dat ik bij hem werkte ,en dat doe ik nu nog steeds,en nu reed ik met een Opel😄. Daar moest ie bar om lachen toen,want ik zei,ja,dit is mijn dagelijkse auto,de Alfa rijd alleen met mooi weer,dat is beter voor ze! Niet wetende dat dit mijn laatste keer zou zijn dat we elkaar spraken! Ik bewaar mooie herinneringen aan mijn tijd bij Autobedrijf Vrolijk,de gezellige familie ,en heb goede herrineringen aan Jan-Paul,helaas komen er geen nieuwe bij.
Heel veel sterkte toegewenst,aan Ingrid en haar dochters,en verdere familie en vrienden met dit plotselinge en grote verlies. Rust zacht Jan-Paul,ik zal je niet vergeten.
Wat een mooi bericht Armand. 😘Liefs Ingrid