Loek Lamers

Veel dank aan allen die hebben meegeleefd!

I'm so sorry to hear of Loek's passing. I have many stories that all of you know already including helping me to record my album "The Wognum Sessions". He was my friend and always full of joy. With love and sympathy for all of you, -- Hugh Moffatt

Aangezien ik al zo'n slordige 50 jaar bij huize Lamers over de vloer kom, werd ik al snel door Loek zijn 'vijfde dochter' genoemd. Zijn vader, opa Lamers, noemde mij altijd Fritsie. Ik denk vanwege mijn jongensachtige uiterlijk ;D In huize Lamers at ik voor het eerst in mijn leven een maiskolf, dat vond ik in die tijd bijzonder. Als ik weer eens hoofdpijn had, dan zei Loek steevast, 'zal ik je hoofd masseren'? Toen ik in de jaren 90 in Nieuw-Zeeland woonde, zijn Loek en Hannie bij David en mij in Christchurch op bezoek geweest. Loek was jaaaaren later nog steeds laaiend enthousiast over dit bezoek, en met name over de fantastisch treinreis die ze daar hebben gemaakt. De laatste jaren heb ook ik mogen genieten van de vele mooie verhalen die Loek kon vertellen. Over grappige dingen die bij de uitvaart ook werden verteld, en over hoe goed hij vroeger was in atletiek, maar ook bijvoorbeeld over de watersnoodramp. en over voorvallen tijdens de oorlog. Wat we gemeen hadden was muziek, ook al hielden we niet van hetzelfde genre. Zodra ik een noot had gezongen, zei hij steevast: 'oja, even de radio aanzetten voor Marit. Welke zender ook al weer?' Dan sprak hij 'skyradio' in en hadden we muziek. Die hij ook wel 'klereherrie' noemde. Desondanks vroeg hij altijd, 'moet ie niet harder?' Op zijn laatste kerstkaart aan ons, zette hij zoiets als 'blijf maar zingen met die mooie stem van je'... Loek, zoals ik ook op het kaartje van de bloemen had geschreven, ik hoop dat de laatste reis in een machtig mooie trein is met alleen maar Bluegrass muziek.

Van harte gecondoleerd met het overlijden van Loek. Veel sterkte met het grote verlies voor jullie allen. Wij hopen voor Loek dat er inderdaad Bluegrass is daarboven.

Dear Family Lamers, I’m so sorry for your loss, I hope you take strength is each other. I remember with a smile Loek & Hannie traveling down-under and the train ride into the Southern Alps. Loek was so excited because it was a steam train billowing smoke, steam, noise, and the smell of burning coal. A wonderful scenic ride into the heart of NZ. I also remember with great thanks that Loek got me my first job in Nederlands, he pulled a few strings and gave me a hand up to start a new life in a new land. Thank You Loek, I will remember you.

"Onze" Loek Lamers is niet meer.... Wat zijn we dankbaar om zovele jaren met hem de liefde voor de Blue Grass beleefd te hebben. In die afgelopen jaren groeide onze vriendschap over en weer, ook met Hannie! Loek was een echt aimabel mens , met altijd belangstelling voor iedereen. Was je geen liefhebber van Blue Grass, dan werd je het wel! Hij haalde zoveel fantastische bands naar Wadway, vooral uit Amerika! Het waren altijd heerlijke avonden voor ons en zo dichtbij.... Wat gaan we dat missen.... Maar de herinneringen zullen altijd blijven! Altijd was er een Delftsblauw bordje voor zijn gasten. Ook liet hij hun graag de Hollandse molens in de omgeving zien! Thuis was Hannie een goede gastvrouw, waar de bandleden dan logeerden, want een hotel was er niet bij. Ook haar kookkunst was pure verwennerij! Loek roemde haar ook altijd en wist dan een mooi applaus los te krijgen van het publiek! Wij zijn nog steeds zo nieuwsgierig naar zijn muziekkamer met de vele,vele platen en cd's....... Wat zullen wij nog veel aan Loek denken, want horen wij Blue Grass, denken wij aan Loek Lamers. Voor ons blijft hij dus altijd leven!!

Loek was vaste bezoeker van ons kaaswinkeltje. Op zoek naar Tijnjelaer en slabbetjes 😉 vele verhalen kon hij vertellen over o.a. de band USA en later bij hem thuis het koper. Mij. Goed wat kan deze man vertellen. Wij vonden zijn verhalen reuze interessant. Mooi mens is niet meer. Herinneringen vlijven

Lieve Hannie en kinderen, Toen wij het bericht van familie en vrienden kregen dat Loek overleden was, was onze eerste reactie: “Ach …”, en gelijk kwamen de herinneringen aan hem naar boven. Brak Water met Loek op de mandoline of autoharp en altijd die sigaar in zijn mond. De tripjes naar Neusüdende, met z’n allen in de bus en Loek die als een gids overal uitleg over gaf, tot zelfs de rododendrons langs de weg. Natuurlijk regelde hij op zijn manier het ontbijt voor ons op het festival, stapte op elke bekende artiest af, iedereen kende hem. Hetzelfde gebeurde op de door hem georganiseerde optredens in Wadway. Zijn enthousiasme kende geen grenzen. En dan zijn verhalen, waarvan het slapen in een tent met Bill Clifton ons nog het meest bijgebleven is. Wij zijn ruim 20 jaar geleden naar Brazilië verhuisd, maar toen we jullie jaren geleden, Hannie, in de supermarkt in Wognum tegenkwamen, was het weer als vanouds. We nodigde jullie uit om te komen barbecueën in De Leek, waar wij toen bivakkeerden, en het was weer gezelligheid troef. Ik stuur een foto mee van jaren geleden, zo rond 1978, ook genomen in De Leek, het inmiddels niet meer bestaande weekendhuisje van mijn ouders aan de Lekerweg. We gingen daar spelen, eten, drinken en wilden daar sfeervolle bluegrassfoto’s maken. Nou, dat is gelukt! Iedereen was daarbij, ook jij Hannie! Wat zullen jullie Loek missen, zijn levenslust, zijn enthousiasme. Heel veel sterkte! We hebben gezien dat de uitvaart via internet te volgen is, en ondanks dat het voor ons lekker vroeg is (06:30 uur) gaan we dat zeker doen. Heel veel liefs uit Brazilië! Gerard & Annemarie

Afscheid nemen is de start van een serie fijne herinneringen. Uiteraard nadat ieder voor zich de rouwfase een plek heeft gegeven. Iedereen die loek heeft gekend zal eigen fijne herinneringen hebben. Kitty en ik met name vanwege de vele country-avonden. En natuurlijk onze speciale herinnering dat wij Loek en Hannie mochten "ontvoeren" (uiteraard in goed overleg met Hannelore) naar een voor hem fantastische voorstelling van Tim Knol en Blue Grass Boogieman. Zijn emotie en beleving zijn voor ons zo waardevol geweest. Terecht applaus van de hele volle zaal voor hem. En de volgende ochtend emotievol met een grote bos bloemen bij Kitty. Een echt onvergetelijke belevenis. Met onze dankaan deze grote man. Loek Lamers

R.I.P. Loek! Dankzij Loeks passie voor de bluegrassmuziek heb ik een keur aan prachtige artiesten mogen aanschouwen in vooral de 'bluegrass tempel' in Wadway. Loek heeft zoveel betekent voor de bluegrassmuziek: dat is bijna niet in woorden te vatten. Veel sterkte Hannie en uiteraard ook de rest van de familie en de vele, vele bluegrassvrienden.

Hannie and Family, We were so saddened to learn of Loek's passing. He was a wonderful supporter of bluegrass music in every way - as a radio personality, a promoter of bluegrass concerts and a very active member of the bluegrass community. He was also a true friend to bluegrass musicians. We have many fond memories of wonderful dinners that your you made for us in your home before going to play a concert. Loek always had great stories and we were happy to see him when he came to the IBMA World of Bluegrass Music in the USA. I will miss seeing his smiling face when we next come to Europe. Know that he was loved by many people around the world and know that we have you and your family in our thoughts.

Een privé bericht is achtergelaten door Thea en Ben Duin

Een privé bericht is achtergelaten door Claus

Dear Hannie and family, we are deeply saddened to hear about the passing of Loek. He lived a long and wonderful life, full of love and dedication to his family. His passion for bluegrass was truly inspiring, and he made significant contributions to this music. Loek's warm and hospitable nature, along with yours, always made us feel welcome and cherished. We will miss him greatly, and he will forever remain in our hearts. Our thoughts are with you and your family during this difficult time. We wish you all a lot of strength and comfort. With heartfelt condolences

Rust zacht Loek "ben overal geweest" Lamers, Je kunt met de Bluegrass iconen in BluegrassHeaven de verhalen ophalen over vroeger, Ik heb genoten van je verhalen . Familie Sterkte met het verlies van jullie man,vader,opa en Bluegrass passionist

Blij dat ik Loek heb leren kennen in de radiojaren in Purmerend. Veel sterkte voor de nabestaanden 🙏🏻

Allereerst wil ik de familie condoleren met het verlies van echtgenoot, vader en grootvader Loek. Ik heb Loek leren kennen in de jaren 1962 - 1964 toen ik net als hij de voetbalverslagen van Hollandia verzorgde. Loek voor het Dagblad van WF, ik voor het NHD. Wij hebben toen vaak lange gesprekken gevoerd, zeker tijdens de busritten naar de uitwedstrijden van Hollandia. Of ik Loek toen ook verteld heb dat ik piloot wilde worden, weet ik niet meer. Maar jaren later had ik hem, zijn echtgenote en hun vrienden Dick en Afke Groot bij me aan boord op een KLM-vlucht naar Memphis, toen ze op weg naar naar Nashville. En weer een jaar of tien later kwam Loek bij me langs in Blokker voor een boekje over mijn belevenissen als KLM-vlieger. Het zijn warme herinneringen.

Beste Hanny kinderen en kleinkinderen. Wat een droef bericht lazen wij op vakantie in het NHD. Allereerst van harte gecondoleerd met dit verlies. Wij zijn niet in staat om persoonlijk afscheid te nemen van Loek. We herinneren Loek als een bevlogen man die altijd vol energie aan dingen begon en ook afmaakte. Maar we herinneren hem ook als de man van de bleu grass muziek. Vele bands haalde hij naar Wognum waar Tiny en ik vaak bij zijn geweest. Mooie luisteravonden. Ik weet nog goed van de eerste keer met cary Burton met dulcimer in het trefpunt. De naam van de man ben ik kwijt. Maar ook met de zomerfeesten in Wognum met de een geweldige band. We wensen jullie veel kracht toe om dit verlies te kunnen dragen. Vanaf ons vakantie adres. Claus en Tiny Ursem.

Op de veiling bij Spartanen een avondje Bluegrass gekocht bij Loek thuis. Prachtige avond gehad met verhalen over zijn talloze bezoeken aan Amerika en de Bluegrass muziek. Ook een aantal keren in Wadway geweest waar Loek op het einde aan de Amerikaanse muzikanten een bus met stroopwafels overhandigde met die typische delfts blauwe afbeeldingen. Nadat Loek in het Engels de mannen had uitgelegd wat voor lekkernij stroopwafels waren keerde hij zich in het Nederlands tot het publiek met de opmerking dat de verpakking een krijgertje was (hij liet het logo van de postcodeloterij zien) maar "dat hebben die gasten toch niet in de gaten". De laatste keer dat we hem kort spraken was bij het optreden van de Blue Grass Boogiemen in Twisk. Ondanks zijn al broze gezondheid kon hij de Bluegrass muziek niet loslaten. Altijd getooid met zijn Amerikaanse bolo stropdas.

Ik hem hem een aantal keren ontmoet en merkte dat hij een zelfde passie had voor de traditionele bluegrass zoals ik en ik hem herdenk Loek dan ook op die manier

Wij woonden nog in Schoorl toen een vriend van ons met ons naar Wadway ging naar de Blue Grass. Nu bijna 18 jaar verder zijn wij mede door Loek Lamers in de Blue Grass terecht gekomen en menige CD daar gekocht. Hij kon het altijd prachtig vertellen als hij de Artiesten aankondigden. Geweldig op de manier zoals hij dat kon, de artiesten bedanken aan het eind van de show met zijn leuke Hollandse cadeautjes. Wij kwamen altijd met z'n zessen en oh wat hebben we altijd genoten. Ik kon Loek al van de Country in Hoogwoud in de Wyver, waar hij ook wel eens wat speaker werk deed. We zullen hem missen.

Lieve Hannie en familie, gecontroleerd met het verlies van Loek. Vele jaren, ik denk wel 30x ben ik in Wad Way geweest en heb genoten van de Bluegrass muziek die Loek organiseerde. Het was altijd een feestje om te genieten van zijn en mijn geliefde muziek. Ook kwam ik je altijd tegen in Voorthuizen, waar ik je oproep zag. Wie wil er met me mee naar Raleigh in Amerika. Ik ben daar samen met jou naartoe geweest, het was ook je laatste reis naar de Bluegrass in Raleigh, het werd te vermoeiend voor je, maar we hebben samen mooie dagen gehad. Loek je was een pracht kerel, rust zacht.

Some times the road was rocky along the way, but you were never travelling alone. We’ll meet again on some bright highway, songs to sing and takes to tell. (Vrij naar Steve Earl) Rust zacht Loek

Toen Loek 80 was en nog steeds elk jaar naar de Bluegrass conventie in Amerika wilde gaan, werd ik door Loek gevraagd om mee te gaan. Ik kwam graag naar zijn concerten in Wadway en was ook een periode technicus geweest van zijn radiouitzendingen bij Radio WF. De reden om mee te gaan naar de Bluegrass conventie was simpel, het hotel dat verbonden was aan het gebouw waar de conventie werd georganiseerd was best wel aan de prijs maar als we met z’n tweeën een kamer zouden nemen dan konden we de kosten delen. Goedkopere hotels waren te ver lopen van de conventie dus niet praktisch voor Loek. Ik ben 2 x met Loek mee geweest naar zo’n conventie wat toen in Nashville werd gehouden. Ik weet nog heel goed de eerste keer op de eerste dag dat ik met een jetlag rondliep en na een lange dag besloot ik naar de hotelkamer te lopen. Loek was ik al uren kwijt en omdat het al bijna middernacht was nam ik me voor om stil te doen zodat Loek niet wakker zou worden. Haha, wat schetst mijn verbazing toen ik de hotelkamer binnenkwam, Loek was in geen velden of wegen te bekennen. Ik was ermee aan, en dook m’n bed in. Toen ik wakker werd van wat gestommel zag ik dat het 02:30 uur was. Hè, dacht ik nog, komt hij nu pas binnen? Ik deed net of ik niet wakker was geworden en de volgende ochtend was ik op tijd wakker want ik lag er op tijd in. Het was 06:30 uur. Ik dacht nog, ik zal heel stil doen want Loek die ligt er net in. Ik kijk op naar dat andere bed en schrik me een hoedje. Echt waar gebeurd. Loek zat al rechtop met een koptelefoon nieuwe muziek te beluisteren wat de dag ervoor aan hem uitgereikt was. Ik dacht: dit kan niet waar zijn. Ik was 50 en Loek was 80. Als er iemand passie had voor Bluegrass muziek, dan was Loek het wel. Ik ben heel dankbaar dat Loek mij indertijd gevraagd had om mee te gaan, want ik heb twee keer een man mogen meemaken met de mooiste verhalen en tomeloze energie. Thanks Loek, I believe that since the eleventh of may 2024 there is Bluegrass in Heaven. Rob Appel

Mijn man en zwager gingen altijd samen naar de bluegrass concerten, ze genoten altijd onwijs van de muziek. Helaas is mijn man in september aan de gevolgen van een ongeluk overleden. Daarom doet het overlijden van Loek me veel, met de fijne herinneringen aan beide. Hopelijk als er een hiernamaals is, komen ze elkaar tegen en kunnen ze samen van de muziek genieten. Ik wens de familie veel sterkte in deze dagen en hopen dat de muziek rust geeft.

Zijn passie voor bluegrass en country bracht Loek bij Noordkop Centraal. Wij hebben een paar jaar mogen genieten van deze passie. Goede laatste reis Loek. En familie en naasten: veel sterkte!

Een moment van een optreden bij Loek: Chris & Sally Jones in 2008

In 2006 maakte ik kennis met de Bluegrass muziek. En met Loek Lamers. De intieme concerten rond 2008 en 2009 in zijn kroeg. Bluegrass muzikanten overal vandaan. En aan het eind van het concert kregen ze een ‘kleinood’ in de vorm van een attentie uit West Friesland/Nederland. Een gepassioneerde man die gepassioneerd kon vertellen over Bluegrass muziek. Ik mocht hem een aantal jaren terug nog even kort spreken in Het Park in Hoorn na een optreden van Tim Knol & the Bluegrass Boogieman. Een mooie man!

Een privé bericht is achtergelaten door Gerrit Slagter

Kenmerkend voor Loek : zijn ongekende passie voor Blue Grass en de manier hij hierover kon vertellen. Zijn vele reizen naar de Verenigde Staten die natuurlijk ook in het teken van de muziek stonden. Ik leerde hem kennen bij West-Friesland Radio waar hij zijn radio-programma had. Veel sterkte voor zijn naasten !

Een privé bericht is achtergelaten door Matt Thompson

Een privé bericht is achtergelaten door Nancy West from Wichita, Kansas

Een privé bericht is achtergelaten door Nancy West from Wichita, Kansas

Geen weg terug onherroepelijk vogels vliegen, honden blaffen mensen lopen, werken praten op mijn netvlies gebrand een kind, weemoed verledentijd geen weg terug, geen weg terug het is zo onherroepelijk gillen, huilen bedaren opgegeven, de tijd tikt door even nog kleine momenten voor het eind zich aandient

Lieve Loek, Er zijn veel herinneringen aan jou en Hannie uit de tijd van Highway 86. Jouw groot enthousiasme voor de bluegrass was zo puur en gemeend. We hebben elkaar zelfs "toevallig" ontmoet toen we in Nashville waren. Warme herinneringen aan een mooi mens. Hannie en familie - heel veel sterkte met dit grote verlies.

Een privé bericht is achtergelaten door Miguel and Rosa

Lieve Loek, Je was een grote vriend in Bluegrass muziek voor mij. Nog steeds trots op de twee Bluegrass programma’s die we samen hebben gemaakt. En ik ben heel blij jou gekend te hebben. Familie en vrienden veel sterkte!