Verbijsterend, onwerkelijk was het voor mij, toen de familie ons informeerde over het vreselijke ongeluk dat jullie is overkomen op Bali tijdens de vakantie waar jullie zo naar verlangden.
Op nieuwjaarsdag hebben we elkaar nog gedag gezegd, niet wetende dat het voor jou en mij de laatste keer zou zijn.
Na de vakantie zouden we uit eten gaan met z’n vieren en wij samen gaan snoeken. Dat is bij woorden gebleven.
Nu ga ik verder met mooie herinneringen, zo als altijd die spontane lach en vriendelijkheid. “Joop zal ik een vers bakkie zetten?”, “zullen we een sigaretje roken?”. Voor, tijdens en na het vissen altijd je belangstelling en advies. Voorjaars inkopen doen, wat een plezier hadden wij zo’n dag. De inrichting en verhuizing van De-Catfish winkel 1 - 2 en 3.
Een super winkel is het geworden, waar Mirabel en jij zoveel energie in hebben gestopt. Daar mogen jullie trots op zijn.
Het ongeval op de Maasvlakte waar wij samen vanuit zee liepen met één hengel die we beide vast hielden. Toen hadden we geluk. Na een paar minuten naast elkaar te hebben gestaan, vroeg je mij “zullen we naar huis gaan?”
Nu is dat anders, na het afscheid nemen ga ik naar huis en jij? waarheen?
Mario bedankt voor al die fijne jaren die we gehad hebben, jij, Mirabel en ik.
Mirabel heel veel sterkte voor nu en in de toekomst.
Liefs,
Joop
Ik wens alle sterkte ook namens onze familie voor mirabel , jaq , elles en uiteraard alle aanverwanten en ole respect!!! Dat je dit allemaal hebt gedaan! Een diepe buiging