Lieve familie en vrienden van Onke - Corry,
Op deze plek willen we graag herinneringen aan Onke - Corry met elkaar delen.
Dit mag van alles zijn, een anekdote, een foto, of wellicht heb je zelfs een video. Alle herinneringen, of het nou aan iets groots is, of aan iets kleins, zijn waardevol en we zien ze graag terug op deze herdenkingspagina.
Bedankt namens de familie.
lieve mensen rondom Corrie, ik heb de uitvaart gezien via live stream en het heeft op mij grote indruk gemaakt. De mooie woorden, foto´s en levensverhalen over Corrie hebben een goed beeld gegeven van een mooi mens, een fijne moeder en vriendin. Veel liefde, bewondering en respect vloeide door de verhalen, die soms veel meer vertelden over haar verleden en haar pijnen, dan je zou wensen voor zo´n liefdevolle vrouw! Ik hoop mede met jullie dat zij rust heeft gevonden, daar liggend in haar prachtige mand met een zee van bloemen.
Hallo Onke, de laatste keer dat ik je zag was in je gezellige huisje in Amersfoort. Ik kreeg toen een warme sjaal van je, omdat het zo koud was. Je bent altijd zo lief, hartelijk en belangstellend naar ons geweest. Dat zien we ook terug in je kinderen en kleinkinderen. Zo zul je in onze herinnering blijven. Veel liefs, Marco, Niels en Annelies.
When Onke visited Australia I had the pleasure of escorting Lilian (my mum) and Onke to the Blue Mountains for a mini break (for Elard ). We rented an apartment at Leura and my daughter Mel joined us. It was like a comedy double act from start to finish. Mum and Onke were so different and yet they just seemed to get along. One person would start a sentence and the other would agree. Both would rush to “help” the other one which resulted in many near misses as their sticks would lock and many times I nearly lost them both down a ditch or creek. I bravely (or stupidly ) took them on what I thought was an easy bush walk (the Charles Darwin walk). We spent a very long time going nowhere as they both stopped and admired every flower, bird and cloud formation. After an hour we had walked 250 metres and so we turned around and went back at the same glacial speed. It was a full day out but what stays with me was the absolute joy and wonder that Onke had for every minute detail of every second. Her beautiful smiling face was always full of love, hope and encouragement. We will all miss her dearly! Janet and the extended Keldoulis clan xx
Hi Onke, hoe gaat het nu met je? Hoop dat je nu pijnloos op reis bent. In je leven was je de laatste jaren niet te benijden, ik had dan ook veel respect voor je. Zelfs bij de laatste keer dat we bij je waren hebben we nog gelachen en herinneringen opgehaald. Ik was van al je trauma's er misschien wel één van, omdat je bij mijn geboorte mama hebt zien pijn lijden en jij daar getuige van bent geweest. 😂 We hebben vaak ruzie en onenigheid gehad maar het altijd uitgepraat. We gingen nooit uit elkaar zonder het goed gemaakt te hebben. Jij gelooft dat we elkaar weerzien, ik denk dat dat je rust gaf en dat is goed! Goeie reis Onke!
