Lieve allemaal, gecondoleerd en heel veel liefs en knuffels!
Vorige week kwam het sterk in mij op om Peter nog eens te contacten.
Hoe belangrijk om daar dus gehoor aan te geven...
We hebben bij elkaar in de klas op de basisschool gezeten en ik herinner me vooral een moment van jaren daarna. Op het Museumplein kwam ik hem tegen. Ik herkende hem direct, hij mij niet. Toen ik mijn naam en vooral achternaam gaf, deinsde hij achteruit en met enige schrik in zijn hele systeem kwam er lichtelijk paniekerig uit: "Heet jouw vader Jan?" Tja, mijn vader heeft op de basisschool als 'overblijfmoeder' grote indruk gemaakt!
De laatste keer dat ik hem heb gezien, zat ik samen met een yogacollega, tevens moeder van een van de vrienden van Peter, buiten op een terras bij de Grote Kerk. Een van de verhalen die hij vertelde ging over hoe hij omging met een protesterende boer op de Lunterseweg. Juist zo behulpzaam en liefdevol, meebewegend, meevoelend en meedenkend. Ik werd er helemaal vrolijk van!
De meest memorabele herinnering is toch wel op Curaçao in 2008. Ik was op visite bij een vriendin die daar stage liep. Ik herkende hem toen hij aan het hardlopen was en we zijn nog met z'n allen een avondje uit geweest.
Mooie moment. Laten we ze koesteren en nog heel veel meer mooie, liefdevolle, gedenkwaardige momenten creëren.
Alle Liefs & Alle Goeds!